Paweł Janusz Moczydłowski, urodzony 8 września 1953 roku w Gostyninie, to wybitna postać w dziedzinie socjologii i kryminologii. Jako publicysta i urzędnik państwowy, zdobył szereg doświadczeń, które przyczyniły się do jego uznania w środowisku akademickim oraz w instytucjach publicznych. Jego kariera zawodowa wiąże się również z Służbą Więzienną, gdzie osiągnął stopień pułkownika.
W latach 1990–1994 pełnił rolę kierownika Centralnego Zarządu Zakładów Karnych w Ministerstwie Sprawiedliwości, co stanowiło kluczowy etap w jego życiu zawodowym. Jego praca w tej instytucji miała znaczący wpływ na kształtowanie polityki penitencjarnej w Polsce, co podkreśla jego zaangażowanie w kwestie społeczne oraz bezpieczeństwo publiczne.
Życiorys
Paweł Moczydłowski ukończył studia w obszarze nauk społecznych na Uniwersytecie Warszawskim. W 1987 roku uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w Instytucie Socjologii stopień doktora nauk humanistycznych, z wynikiem pracy zatytułowanej „Drugie życie” w instytucjach totalnych: o sposobach wglądu w sekrety stosunków międzyludzkich, której promotorem był Jacek Kurczewski.
W okresie od 1977 do 2001 roku pracował w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji, a później związany był z Instytutem Stosowanych Nauk Społecznych na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 80. angażował się w prace Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności, co dodatkowo podkreśla jego aktywność społeczno-polityczną.
W latach 1990–1994 pełnił funkcję dyrektora generalnego oraz dyrektora Centralnego Zarządu Zakładów Karnych, gdzie obejmował stopień pułkownika Służby Więziennej. Działał również w Zespole Doradczym ds. Reformy Systemu Bezpieczeństwa Państwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (1990) oraz w Komisji ds. Reformy Prawa Karnego, która działała w Ministerstwie Sprawiedliwości (1991). Dodatkowo, w okresie prezydentury Lecha Wałęsy w latach 1995–2000, pełnił rolę doradcy w Kancelarii Prezydenta RP.
Od 1995 roku Moczydłowski związał się z sektorem pozarządowym. W latach 1995–1999 przewodniczył Stowarzyszeniu Penitencjernemu „Patronat”, a także zasiadał w radzie politycznej Ruchu Stu. W 2000 roku rozpoczął samodzielną działalność konsultingową. Współpracował z Open Society Institute, gdzie działał jako ekspert ds. więziennictwa w krajach postkomunistycznych Azji: Azerbejdżanie (1999), Mongolii (2000), Tadżykistanie (2000–2001), Kirgistanie (2000–2004) oraz Gruzji (2000–2004). Prowadził także badania w wielu krajach Europy, Azji oraz obu Ameryk.
Odznaczenia
W 2011 roku Paweł Moczydłowski otrzymał zaszczytne odznaczenie, jakim jest Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Publikacje
Paweł Moczydłowski jest autorem wielu znaczących prac, które w sposób krytyczny analizują różne aspekty życia w instytucjach penitencjarnych oraz bezpieczeństwa publicznego. Poniżej przedstawione są najważniejsze jego publikacje:
- Protesty zbiorowe w zakładach karnych, Warszawa 1986,
- „Drugie życie” w instytucji totalnej, Warszawa 1988,
- Collective Protests in Penal Institutions, Oslo 1990 (współautor),
- Drugie życie więźnia, Opole 1991, Warszawa 2002,
- The Hidden Life of Polish Prisons, Bloomington 1992,
- Kariera strachu. Bezpieczeństwo publiczne w Polsce, Warszawa 2004.
Przypisy
- Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0. [dostęp 09.10.2015 r.]
- Who is who w Polsce. Wyd. I. Zug: Hübners blaues Who is who, 2002, s. 1319. ISBN 3-7290-0034-9.
- Doktoraty. Prace doktorskie z socjologii. Instytut Socjologii UW. [dostęp 03.06.2011 r.]
- Rada polityczna Ruchu 100. ruch100.org.pl. [dostęp 30.12.2011 r.]
- Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej. [dostęp 03.06.2011 r.]
- M.P. z 2011 r. nr 78, poz. 780
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Wojciech Jasiński (polityk) | Marek Piotrowicz (polityk) | Mariusz Ciarka | Włodzimierz Śniecikowski | Aldona Michalak | Sławomir KryszkowskiOceń: Paweł Moczydłowski