Zygmunt Kostkiewicz

Wojsko i służby mundurowe

Zygmunt Kostkiewicz to ważna postać w historii Polski, który urodził się 1 kwietnia 1893 roku w Gostyninie. Był on podpułkownikiem piechoty w Wojska Polskiego, pełniącym kluczowe role w strukturach wojskowych przed wybuchem II wojny światowej.

Jego życie tragicznie zakończyło się w wiosennych miesiącach 1940 roku, kiedy to stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej, która pochłonęła życie tysięcy polskich żołnierzy oraz inteligencji.

Życiorys

Zygmunt Kostkiewicz urodził się w rodzinie Michała i Antoniny z Maleńskich. Po ukończeniu szkoły handlowej w Petersburgu oraz szkoły oficerskiej w Moskwie, rozpoczął swoją służbę wojskową. W latach 1915–1917 był związany z armią rosyjską, a już od 1917 roku objął stanowisko dowódcy kompanii w 10 pułku strzelców I Korpusu Polskiego. Jego kariera wojskowa kontynuowała się w Wojsku Polskim, gdzie, zaczynając od roku 1919, brał aktywny udział w odsieczy Lwowa jako członek 30 pułku Strzelców Kaniowskich, a później uczestniczył w wojnie z bolszewikami. Podczas tych działań odniósł trzy rany.

W dniu 3 maja 1922 roku został zweryfikowany na stopień kapitana, pozostając nadal w 30 pułku Strzelców Kaniowskich jako swoją jednostkę macierzystą. W 1927 roku przeniesiono go do 49 pułku piechoty w Kołomyi, gdzie pełnił funkcję dowódcy batalionu. W lutym 1928 roku awansował na majora, a od 1930 roku zajął stanowisko dowódcy batalionu w 45 pułku piechoty w Równem. W marcu 1932 roku jego kariera awansowała, gdy został mianowany kwatermistrzem pułku.

W roku 1939 pełnił rolę II zastępcy dowódcy pułku, a 19 marca 1939 roku uzyskał stopień podpułkownika, co dodało jeszcze prestiżu jego służbie wojskowej. Niestety, w trakcie kampanii wrześniowej został wzięty do niewoli przez Sowietów, a następnie osadzony w Kozielsku. Wiosną 1940 roku zginął tragicznie w lesie katyńskim, a jego nazwisko figuruje na liście wywózkowej LW 023/3 z 9 kwietnia 1940 roku, zajmując pozycję 93. Po wojnie, w 1943 roku, przy jego szczątkach odnaleziono dowód osobisty, książeczkę szczepień, medalik na złotym łańcuszku oraz Order Virtuti Militari.

Dnia 5 października 2007 roku, Minister Obrony Narodowej, Aleksander Szczygło, nadał mu pośmiertnie stopień pułkownika. Ogłoszenie tego awansu miało miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w ramach uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Osobny artykuł poświęcony jest tematowi dekomunizacji.

Awanse

W ciągu swojej kariery Zygmunt Kostkiewicz przeszedł przez szereg awansów wojskowych, co odzwierciedla jego rozwój oraz uznanie w strukturach armii. Poniżej przedstawione są etapy jego awansów:

  • podporucznik,
  • porucznik,
  • kapitan – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1031. lokatą w korpusie oficerów piechoty,
  • major – 18 lutego 1928 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 30. lokatą w korpusie oficerów piechoty,
  • podpułkownik – ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku.

Ordery i odznaczenia

Zygmunt Kostkiewicz został odznaczony licznymi medalami i wyróżnieniami, które świadczą o jego niezwykłej służbie oraz odwadze. Oto lista jego nagród:

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 2795,
  • Krzyż Walecznych,
  • Złoty Krzyż Zasługi (przyznany 25 maja 1939),
  • Medal Niepodległości (przyznany 9 listopada 1933).

Upamiętnienie

„Dąb Pamięci”, który został posadzony 24 kwietnia 2009 roku, jest jednym z symboli upamiętniających ppłk Zygmunta Kostkiewicza. Akcja ta jest częścią ogólnopolskiego programu „Katyń – Ocalić od zapomnienia”, mającego na celu uhonorowanie ofiar zbrodni katyńskiej. Drzewo to, posadzone w Łasinie, przypomina o niezwykle istotnych postaciach w historii Polski.

W dniu 13 grudnia 2017 roku miało miejsce ważne przedsięwzięcie w kontekście upamiętnienia, gdy wojewoda mazowiecki Zdzisław Sipiera podjął decyzję o zmianie nazwy ulicy Władysława Figielskiego w Gostyninie na „Ppłk. Zygmunta Kostkiewicza”. Taka zmiana w nazwach ulic ma na celu nie tylko oddanie czci bohaterom, ale również edukowanie przyszłych pokoleń o ich dokonaniach.

Zobacz

Tematyka dotycząca jeńców polskich w kontekście ich losów po 1939 roku jest niezwykle ważna, zwłaszcza w aspekcie historycznym. Stanowi to istotny element badań nad tym okresem historii Polski.

  • Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku),
  • Obozy NKWD dla jeńców polskich.

Przypisy

  1. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
  2. Dz.Urz. Woj. 2017 ↓, poz. 12010.
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 602.
  4. Kolekcja VM ↓, s. 43.
  5. M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  6. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  7. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 291.
  8. Kolekcja VM ↓, s. 1.
  9. Kolekcja VM ↓, s. 4.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23.03.1932 r., s. 225.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 31, 575.
  12. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 55.
  13. Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 146.

Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":

Stefan Fabiszewski | Marian Jerzy Majewski | Jan Medwadowski | Sylweriusz Zagrajski | Andrzej Zagrojski

Oceń: Zygmunt Kostkiewicz

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:5