Zdzisław Rydzyński to postać znacząca w polskim świecie medycyny, szczególnie w dziedzinie psychiatrii. Urodził się 7 marca 1925 roku w Gostyninie, a swoje życie zakończył 2 stycznia 1996 roku w Łodzi.
Był nie tylko doskonałym lekarzem psychiatrą, ale także profesorem doktor habilitowanym nauk medycznych. Jego wkład w rozwój psychiatrii w Polsce jest nieoceniony, a jego kariera obejmowała także wysokie stanowiska wojskowe.
Rydzyński pełnił funkcję pułkownika w ludowym Wojsku Polskim oraz był Naczelnym Psychiatra Wojska Polskiego w latach 1964–1991, co podkreśla jego znaczenie w systemie obrony zdrowia psychicznego w Polsce.
Życiorys
Urodziny Zdzisława Rydzyńskiego miały kluczowe znaczenie dla jego przyszłej kariery w medycynie. W 1950 roku zakończył on studia w Akademii Medycznej w Łodzi, co otworzyło mu drogę do kariery akademickiej. Już w 1951 roku otrzymał tytuł doktora, a w kolejnych latach dokonał wielu znaczących osiągnięć. Habilitację uzyskał w 1963, a tytuł profesora nadzwyczajnego zdobył 1970 roku. W 1978 roku Rydzyński został profesorem zwyczajnym.
Między 1950 a 1962 r. pracował jako starszy asystent w Klinice Psychiatrycznej w Łodzi. Jego kariera akademicka nabrała tempa, gdy dołączył do Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie pełnił różne funkcje od 1962 do 1991. Był adiunktem w latach 1962–1966, a następnie docentem do 1970 roku. Jego osiągnięcia obejmują również kierowanie Kliniką Psychiatryczną w latach 1967–1974, a także prowadzenie Katedry Psychiatrii w tym samym okresie.
Był również komendantem Instytutu Higieny Psychicznej od 1974 roku. W trakcie swojej kariery odbył liczne staże naukowe, które pozwoliły mu poszerzyć horyzonty w dziedzinie psychiatrii. Jego wyprawy prowadziły go do ośrodków w Pilźnie, Brnie, Pradze, a także do Zurychu w 1966 roku. W 1968 roku odwiedził instytut psychiatrii w Londynie oraz Akademię im. Siergieja Kirowa w Leningradzie w roku 1970. W 1971 roku jego kariera zawiodła go do Katedry Kryminologii Uniwersytetu w Toronto, co było kolejnym krokiem w jego rozwoju zawodowym.
Rydzyński był redaktorem naczelnym czasopisma „Zdrowie Psychiczne” w latach 1969–1973. Aktywnie uczestniczył w pracach Komitetu Psychiatrii Polskiej Akademii Nauk od 1976 roku, a także w Komitecie Patofizjologii Klinicznej PAN, do którego dołączył w 1984 roku. Jego zaangażowanie w psychiatrię objęło również przynależność do krajowego zespołu specjalistycznego ds. psychiatrii oraz Komisji ds. Przeciwdziałaniu Alkoholizmowi przy Radzie Ministrów.
Ponadto, Rydzyński był członkiem PZPR w latach 1968-1990. Był aktywnym uczestnikiem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego od 1950 roku, gdzie w latach 1966–1970 oraz 1977–1983 przewodniczył Oddziałowi Łódzkiemu. Jego działalność obejmowała również wiceprzewodniczenie Polskiemu Towarzystwu Higieny Psychicznej w latach 1969–1973. Rydzyński był członkiem Europejskiego Towarzystwa Toksykologicznego od 1964 roku oraz Europejskiej Unii Psychiatrów Dziecięcych od 1973 roku, a także Towarzystwa Medycyny Środkowego Wschodu.
W roku 1976 otrzymał honorowe członkostwo czechosłowackiego Towarzystwa Lekarskiego im. Jana Evangelisty Purkyně, co stanowiło podkreślenie jego osiągnięć w dziedzinie psychiatrii.
Odznaczenia i wyróżnienia
Zdzisław Rydzyński zdobył liczne odznaczenia oraz wyróżnienia, które podkreślają jego znaczący wkład w służbę dla kraju oraz medycynę. Oto niektóre z nich:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Tytuł honorowy Zasłużony Lekarz PRL,
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi (1972),
- Złoty Medal Za zasługi w rozwoju przyjaźni z Czechosłowacją,
- Medal im. Jana Evangelisty Purkyně (Czechosłowacka Republika Socjalistyczna),
- Wpis do „Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich” (1979).
Publikacje
Zdzisław Rydzyński to uznany autor, który stworzył ponad 200 publikacji, poświęconych różnorodnym zagadnieniom związanym ze zdrowiem psychicznym i innymi dziedzinami życia społecznego. Wśród jego prac znajdują się istotne tytuły, które przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy w tych obszarach.
Warto zwrócić uwagę na niektóre z jego najważniejszych publikacji:
- zdrowie psychiczne w siłach zbrojnych (1975),
- następstwa uszkodzeń mózgu we wczesnym dzieciństwie (1976),
- problemy zdrowia psychicznego młodzieży (1976),
- badania nad rozpowszechnieniem spożycia alkoholu i innych środków uzależniających wśród młodzieży studenckiej m. Łodzi (1979).
Przypisy
- Dziennik Urzędowy Rady Narodowej miasta Łodzi, nr 12, 30.10.1972 r., s. 7.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Remigiusz Kaszubski | Stefan Walczykiewicz | Ksawery Wakulski | Radosław Owczuk | Symcha Binem Motyl | Stefan Wiśniewski (energetyk) | Marek Szkopek | Wojciech Lanckoroński | Adam Wegert | Paweł Wiliński | Witold KozińskiOceń: Zdzisław Rydzyński